Boeiend weer! Wat ik me meteen afvraag: zou een kind met TOS dan ook meer moeite met emotieherkenning hebben dan zijn/haar leeftijdgenoten? Heb jij daar enig idee van?
En, nu ik er zo over nadenk: heeft een kind met TOS ook minder innerlijke spraak?
Bizar; ik had je vorige artikel nog helemaal niet gelezen. Wist dus niet dat je onderzoek hebt gedaan naar kinderen met TOS.
Deed je daarbij dan ook onderzoek naar emotieherkenning en/of innerlijke spraak? En ik begrijp nu, na het lezen van je vorige artikel, dat je niks algemeens kunt zeggen over kinderen met TOS. 😉
Haha, klopt, kinderen met TOS zijn zelfs de voornaamste groep waar ik me op richt, en er zaten dus ook kinderen met TOS in het onderzoek. Om het stuk een beetje vlot te houden heb ik dat deel van het onderzoek in deze post weggelaten.
De kinderen met TOS zitten in het onderzoek om te zien of zij innerlijke spraak op een andere manier gebruiken. We zien in het onderzoek namelijk inderdaad dat kinderen met TOS vaker moeite hebben met emotieherkenning. Ik kan er overigens nog geen duidelijk antwoord op geven of dat bij kinderen met TOS door hun innerlijke spraak komt, omdat de onderzoeksmethode met articulatorische suppressie net anders uitpakte bij de kinderen met TOS. De volgende keer zou ik bij hen anders te werk gaan.
En je hebt helemaal gelijk dat dit ingaat tegen het artikel over gemiddelden. Dit onderzoek richte zich echt nog op groepsgemiddeldes, dus of we bewijs vonden voor het gebruik van innerlijke spraak bij kinderen met en zonder TOS. Als we wel een duidelijk beeld hadden gevonden voor kinderen met TOS als groep, dan was het dus inderdaad nog maar de vraag geweest op welke individuele kinderen de resultaten van toepassing zouden zijn geweest. Ook onder de jongere kinderen in dit onderzoek waren er genoeg die juist meer moeite hadden met emoties sorteren als ze tegelijkertijd met hun voeten moesten tikken.
Boeiend weer! Wat ik me meteen afvraag: zou een kind met TOS dan ook meer moeite met emotieherkenning hebben dan zijn/haar leeftijdgenoten? Heb jij daar enig idee van?
En, nu ik er zo over nadenk: heeft een kind met TOS ook minder innerlijke spraak?
Bizar; ik had je vorige artikel nog helemaal niet gelezen. Wist dus niet dat je onderzoek hebt gedaan naar kinderen met TOS.
Deed je daarbij dan ook onderzoek naar emotieherkenning en/of innerlijke spraak? En ik begrijp nu, na het lezen van je vorige artikel, dat je niks algemeens kunt zeggen over kinderen met TOS. 😉
Haha, klopt, kinderen met TOS zijn zelfs de voornaamste groep waar ik me op richt, en er zaten dus ook kinderen met TOS in het onderzoek. Om het stuk een beetje vlot te houden heb ik dat deel van het onderzoek in deze post weggelaten.
De kinderen met TOS zitten in het onderzoek om te zien of zij innerlijke spraak op een andere manier gebruiken. We zien in het onderzoek namelijk inderdaad dat kinderen met TOS vaker moeite hebben met emotieherkenning. Ik kan er overigens nog geen duidelijk antwoord op geven of dat bij kinderen met TOS door hun innerlijke spraak komt, omdat de onderzoeksmethode met articulatorische suppressie net anders uitpakte bij de kinderen met TOS. De volgende keer zou ik bij hen anders te werk gaan.
En je hebt helemaal gelijk dat dit ingaat tegen het artikel over gemiddelden. Dit onderzoek richte zich echt nog op groepsgemiddeldes, dus of we bewijs vonden voor het gebruik van innerlijke spraak bij kinderen met en zonder TOS. Als we wel een duidelijk beeld hadden gevonden voor kinderen met TOS als groep, dan was het dus inderdaad nog maar de vraag geweest op welke individuele kinderen de resultaten van toepassing zouden zijn geweest. Ook onder de jongere kinderen in dit onderzoek waren er genoeg die juist meer moeite hadden met emoties sorteren als ze tegelijkertijd met hun voeten moesten tikken.